Top 5 Running Film Scenes

Εντάξει, έχω ένα φετίχ, μου αρέσει να βλέπω ανθρώπους να τρέχουν οπότε αυτό είναι το top 5 ταινιών, ή μάλλον σκηνών από ταινίες με πολύ τρέξιμο.

28 weeks Later (28 weeks early)
Μιλάω φυσικά για την εκπληκτική εισαγωγή και στις δύο ταινίες. Τα βασικά συστατικά της κινηματογράφησης τρεξίματος σε ταινία δράσης είναι εξαιρετικά και στις δύο περιπτώσεις. Στο 28 weeks later είναι η σκηνή που ο πρωταγωνιστής εγκαταλείπει την οικογένεια του για να σώσει τον εαυτό του και τρέχει σε ένα καταπράσινο λειβάδι ενό πίσω του τον κυνηγά μια στρατιά από ζόμπι. φυσικά δεν πρόκειται για τα αργόστροφα ζόμπι του romero αλλά για ανανεωμένα σύγχρονα ζόμπι που τρέχουν σαν παλαβά. Ο πρωταγωνιστής παραμορφώνεται από την υπερπροσπάθεια, η ταχύτητα προβολής αλλάζει διαρκώς και το αποκορύφωμα των ενεργητικών γωνιών της κάμερας είναι η καταπληκτική μουσική. Το παρακολουθώ και θέλω να αρχίσω να τρέχω... Τρέλα



The Seven Samurai (1954) Akira Kurosawa
Τι να πει κανεις για την απόλυτη ταινία δράσης. Η φωτογραφια και η κίνηση της κάμερας όταν τρέχουν με την σειρά ένας ένας οι Σαμουραϊ δεν περιγράφεται. Η κάμερα τρέχει μαζί τους και εσύ απλά απολαμβάνεις το αριστούργημα. Ταχύτητα εκέι που δεν το περιμένεις.







The Good, the Bad and the Ugly (1966) Sergio Leone
Εχω που εχω μια λατρεια για τον μεγιστο Λεονε, ειναι που χρησιμοποιεί και αυτή την μουσική του Μορικόνε, τι να το κάνεις; Η κορύφωση των Γουέστερν συνήθως είναι η μονομαχία στο τέλος του καλού με τον κακό. Σε μια ταινία όμως που σπάει τα στερεότυπα (Η μονομαχία γίνεται μεταξύ των τριών πρωταγωνιστών στα μαρμαρένια αλώνια) η εισαγωγή στην μονομαχία είναι ένα οργιαστικό τρέξιμο του Ασχημου ανάμεσα στους τάφους, μεθυσμένος από την εύρεση του θησαυρού. Μουσική, τρεχαλητό και τηλεφακοί. Και ζέστη. Ανάθεμα και αν βγάζω νόημα. Μην το χάσει κανείς



North by Northwest (1959) Alfred Hitchcock
Στη μέση του πουθενά ενας δύσμοιρος Καρυ Γκραντ περιμένει σε μια στάση λεωφορείου. Ξαφνικά ένα αεροπλάνo που ψεκάζει εκέι που δεν υπάρχουν καλλιέργειες αρχίζει και τον κυνηγάει. Και αυτός τρέχει. Σουρεαλισμός και κανένα νόημα σε μια απόλυτα υπνωτιστική σκηνή όπου η αγωνία δημιουργείται από το τίποτα. Απίστευτο.








Rocky (1976) John G. Avildsen
Και επειδή όλοι κρύβουμε ένα μικρό βίαιο παλεστή μέσα μας και μας αρέσει να μας αποκαλούν Italian Stallion αφού έχουμε ανέβει όλα τα σκαλιά στο Παλαμίδι και να τρεχουμε ιδρωμένοι στον ρυθμό του Eye of the tiger δεν θα μπορούσε να λειπει ο βραβευμενος με Οσκαρ Ροκυ Μπαλμποα. Δες, κλαψε, τρεξε και χτυπα.



Η λιστα ειναι μεγάλη και αξίζει να αναφερθούν αυτοί που έχασαν για λίγο:
Trainspoting, Run Forrest, Cool Running, Piano Lessons, Little miss sunshine, Run Lola Run, James Bond, Indiana Jones, Graduate, Big Lebowski.